In Oranje dankzij vooruitziende blik moeder

Gepubliceerd in de Stentor en op deStentor.nl, 9 maart 2018, foto Ronald Hissink

Het had weinig gescheeld of Floor Tutert, talentvol handbalster bij Kwiek en Oranje U18, had gekozen voor voetbal. In groep 8 van de basisschool overwoog de Heetense een overstap naar de groene weide. Haar moeder hield haar tegen. “Zij had toen al door dat ik met handbal weleens ver kon komen.”

Dat had moeder Silvia goed voorzien. Want nu, vijf jaar later, speelt Tutert bij eerstedivisionist Kwiek in Raalte en heeft ze met jong Oranje een EK en een EYOF (de Europese Olympische Spelen voor jongeren) achter de rug. “Vooral het EYOF vorig jaar was geweldig om mee te maken. Het waren net de echte Olympische Spelen, compleet met openings- en sluitingsceremonie. Heel indrukwekkend. Het is jammer dat we daar voorlaatste geëindigd zijn. We hadden er meer van verwacht.”

De 17-jarige Tutert speelt bij Oranje vrijwel enkel in de dekking. Dat is haar specialiteit. Het leverde haar de bijnaam Kelly op. “Naar Kelly Dulfer die bij het grote Oranje ook alleen verdedigt en daar echt in uitblinkt,” verklaart Tutert. “Er zijn op dit moment andere speelsters beter in de aanval, dus ik snap de keuze wel. Natuurlijk wil ik wel meer aanvallen, maar als ik op deze manier mee mag doen, dan doe ik het graag.”

Buiten adem

Tutert werkt er hard aan om zichzelf te verbeteren. Wekelijks traint ze twee keer bij Kwiek, een keer met jong Oranje op Papendal en ze is nog enkele uren in de sportschool te vinden. “Mijn vriendinnen gaan elk weekend naar de keet of naar Dieka in Markelo. Ik zou wel mee willen, maar ik weet dat ik daar dan de hele week last van heb. De zware trainingen samen met de stages voor mijn opleiding verpleegkunde maken dat ik aan het einde van de dag echt op ben.”

Afgelopen herfst brak haar drukke leven haar op. “Ik ben een tijdje heel moe geweest. Dan was ik in een wedstrijd na twee keer rennen helemaal buiten adem. Ik kreeg het advies om na afloop eiwitshakes te drinken voor het herstel. Dat hielp.”

Besefmomentje

Tutert begon op zesjarige leeftijd met handballen. “Zo ging dat in Heeten. Mijn vriendinnen deden dat en mijn moeder handbalde vroeger ook. Dus het was een logische keuze.” Op 11-jarige leeftijd sloot ze zich aan bij de Carmel Handbalschool Salland in Raalte. Daar zou ze vier jaar blijven. “Ik wilde al snel de overstap maken naar Kwiek, maar m’n ouders hielden dat eerst nog tegen. Bij Heeten handballen was praktischer, daar kon ik op de fiets naartoe. In 2015 ben ik toch gegaan en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Hier is het niveau hoger en heb ik de juiste trainers om me heen.”

Na anderhalf seizoen in de A1, maakte de linkeropbouwster vorig jaar de overstap naar het eerste. “Dat was wel even een besefmomentje: zo! Het ging allemaal heel snel. Natuurlijk moest ik eerst even wennen, maar ik ben inmiddels een vaste waarde in het team.”

Wat haar volgende stap wordt, durft Tutert nog niet te zeggen. “Ik wil graag met Kwiek weer naar de eredivisie. Dat is echt mogelijk met deze groep. Maar als er een andere club op mijn pad komt, sta ik daar ook voor open. Ik wil het maximale uit mezelf halen.”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *