Gepubliceerd in de Stentor en op deStentor.nl, 23 april 2020, foto HSF/Henk Seppen
TWELLO – In vijf jaar tijd klommen de handbalsters van Voorwaarts op van de hoofdklasse naar de eredivisie. Afgelopen vrijdag kwam aan dat succes in een klap een einde. Het bestuur van de Twellose omniclub vond het financieel niet langer verantwoord om tophandbal te bedrijven en vroeg degradatie naar de hoofdklasse aan. Daar waar vijf jaar geleden de weg omhoog werd ingeslagen.
“Het was echt een schok. Het kwam voor mij uit het niets,” vertelt de pas 18-jarige Keyara Peters. “Ik wist dat het financieel lastig was, maar ik dacht dat in ieder geval eerste divisie wel mogelijk was. Dat we drie niveaus moeten zakken, had ik niet verwacht.” Toch is dat voor haar geen reden om haar club vaarwel te zeggen. “Ik vond het gaaf om de eredivisie mee te maken, maar ik heb niet per se de ambitie om hoog te handballen. Nu Voorwaarts lager gaat spelen, blijf ik gewoon bij de club. Het is vooral jammer voor iedereen die ervoor gezorgd heeft dat we zover gekomen zijn.”
Merlin Fakkert is een van de speelsters die bijdroeg aan al die succesjaren. “Het was geweldig, super om mee te maken. Drie keer promoveerden we. De middelste, de stap naar de eerste divisie, was de spannendste en de mooiste. We hebben het de afgelopen jaren echt met het eigen team gedaan. We waren zo hecht. Iedereen had alles voor elkaar over. En onze supporters reisden ons overal achterna. Het was heel bijzonder.”
Vorig jaar bereikte het Twellose succes het toppunt: promotie naar de eredivisie. “Ik ben blij dat ik dat heb meegemaakt, maar het was minder bijzonder dan ik gehoopt had,” erkent de 25-jarige cirkelspeelster. “Het was anders. Er kwamen speelsters van buiten bij, wat logisch is, maar waardoor de sfeer veranderde. Zij hebben andere ambities. Bij mij staat het plezier voorop. Voorheen gingen we na een wedstrijd met z’n allen de kroeg in en nog bleven we maar winnen. Dat kon niet meer.” Reden voor Fakkert om haar handbalschoenen aan de wilgen te hangen. “Die keuze heeft niets met de terugtrekking uit de eredivisie te maken. Ik stop omdat ik de ambitie niet meer heb. Ik ga met een master beginnen en ga samenwonen. Er zijn nu andere dingen belangrijk. Het is goed zo.”
Lisa Oosterwijk (22) weet nog niet in welke clubkleuren zij volgend jaar handbalt. Na twee jaar Kwiek en vier seizoenen Dalfsen keerde de Twellose vorig jaar terug bij haar oude club. “Ik kon hier lekker dicht bij huis handballen, kon alles op de fiets af. Maar of dat volgend seizoen nog steeds kan, weet ik niet.” De makkelijk scorende opbouwster staat op het wensenlijstje van veel andere clubs. “Ik ben eerder dit seizoen al door meerdere eredivisieclubs benaderd. Met een ben ik nog in gesprek. Als Voorwaarts hoog bleef spelen, was de keuze makkelijk. Nu is het afwachten. Maar het is wel duidelijk: het is of die club of Voorwaarts, ook als dat hoofdklasse betekent. Veel reizen wil ik niet meer.”