Te Wierik: eindelijk eerste keus en dan stoppen bij Kwiek

Gepubliceerd in de Stentor en op deStentor.nl, 19 april 2019, foto Kevin Hagens

Als je iets doet, moet je er volledig voor gaan. Dat is het motto van Kwiek-keepster Femke te Wierik. Het is voor de energieke en bloedfanatieke doelvrouw ook de reden voor een opmerkelijk besluit: de pas 22-jarige Raaltese stopt er na dit seizoen mee. “Wie A zegt, moet ook B zeggen.”

RAALTE – Een paar maanden terug hakte ze de knoop door: dit werd haar laatste seizoen. Maar nu Kwiek-keepster Femke te Wierik (22) met haar ploeg kans maakt op een plek in de eredivisie slaat bij vlagen de vertwijfeling toe. “Of ik geen spijt krijg? Dat is een rotvraag. Natuurlijk ga ik het missen. Soms denk ik: had ik het nog maar met een seizoen verlengd. Maar ik heb de beslissing genomen en daar blijf ik bij. Wie A zegt, moet ook B zeggen.”

Bankzitter

“Het voelt als stoppen op mijn hoogtepunt,” vervolgt ze. “Ik sta lekker te keepen en krijg veel vertrouwen. Ik maak eindelijk veel minuten. Dat voelt soms als een openbaring: wow, ik mag gewoon beginnen.” In haar eerste jaar in de hoofdmacht was dat wel anders. Toen stond ze slechts een wedstrijd of vijf tussen de palen. Ook de eerste helft van dit seizoen kreeg de andere keepster, Claudia ter Wal, vaak de voorkeur. De laatste maanden keren haar kansen. Hoofdtrainer Tonio van Rhee ziet het besluit van Te Wierik dan ook met lede ogen aan. “Hij heeft mij meerdere malen gevraagd te blijven, eventueel door minder te trainen. Maar dat wil ik niet. Ik hou niet van dat halve werk. Als je ergens voor gaat, dan moet je er volledig voor gaan.”

Op de bank zitten, daar heeft Te Wierik een hekel aan. Dat was als klein meisje al zo. “Toen ik een jaar of tien was, werd ik in het verkeerde team ingedeeld. Mijn teamgenootjes begonnen allemaal net met handballen en ik vloog egoïstisch door het veld. Daarom werd ik veel op de bank gezet. Toen ging ik maar keepen, dan kon ik er tenminste niet uitgehaald worden.” Al gauw trainde ze mee op de handbalschool en met de regionale selectie. “Bij Kwiek weggaan was nooit ter sprake. Dat heb ik ook altijd heel stellig gezegd. Voor de jeugdselecties van Oranje werd ik daarom nooit gevraagd. Dat vind ik achteraf wel jammer.”

Chagrijnig

Op de dag van een wedstrijd is Te Wierik altijd erg gespannen. Dat begint al zodra de wekker gaat. “De laatste tijd uit zich dat vooral in chagrijn. Wellicht komt dat doordat er nu veel op het spel staat. Pas bij de warming-up is dat gevoel weg.” Die druk moet eraf. “Ruim tien jaar heb ik alles opzijgezet voor de handbal. Nu wil ik ook tijd over hebben om leuke dingen te doen met vriendinnen of mijn vriend. Ik ben bijna klaar met mijn studie en begin in juli met mijn baan als fysiotherapeut. Na een drukke dag wil ik niet ‘s avonds nog weer naar iemand moeten luisteren. Daar ben ik klaar mee.”

Het handballen zegt ze niet volledig vaarwel. “Ik ga keepen in het derde, lekker ontspannen spelen. Daarnaast geef ik training aan de keepers van SDOL uit Luttenberg en ik ga volgend jaar de keepers van Kwiek 1, 2 en de A1 trainen. Ook verzorg ik een avond per week de medische begeleiding hier. Uit die zaken haal ik ook veel energie. Ik ga zeker niet weg, ik geef het alleen een andere invulling.”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *