Gepubliceerd in de Stentor en op deStentor.nl, 6 februari 2019, foto Ronny te Wechel
Vanavond komt handbalgrootmacht VOC naar de Twellose Jachtlust voor de achtste finale van het bekertoernooi. Met de regerend landskampioen, bekerwinnaar en huidige nummer 1 van de eredivisie had Voorwaarts geen zwaardere tegenstander kunnen treffen.
Het bekerduel is direct ook een mooie test. De kans is namelijk aanzienlijk dat de Twellose trots volgend seizoen op hetzelfde niveau acteert als de Amsterdamse topfavoriet. Met nog zes wedstrijden te gaan en een voorsprong van acht punten op de concurrentie kan Voorwaarts de promotie naar de eredivisie haast niet meer mislopen. Is de club klaar voor die stap?
De vereniging
“Dat weten we pas als we er spelen,” is speelster Aniek Koers (21, foto) voorzichtig. “Maar dat we nu bovenaan staan, zegt natuurlijk wel iets.” Ook voorzitster Bianca Alferink reageert ingetogen. “Sportief gezien is het heel mooi als we promoveren, maar er komen veel randzaken bij kijken. Het grootste verschil zit hem in de fysieke belasting van de speelsters.” Ter vergelijking: VOC traint wekelijks achttien uur; Voorwaarts zes. “Spelen in de eredivisie vraagt lichamelijk veel meer van je. Dan moet je ook meer trainen. We zijn aan het kijken hoe we dat kunnen inpassen. Voorwaarts is meer dan alleen dames 1. Ook de F’jes hebben aandacht en uren nodig.”
De speelsters
Dat het aantal trainingsuren opgeschroefd wordt, is geen probleem voor de fanatieke Koers die door haar trainster gezien wordt als een van de speelsters die in de toekomst de kar moeten trekken. “Ik vind het leuk om veel met handbal bezig te zijn en het is prima te combineren met mijn studie.” Dat niet iedereen daar zo over denkt, weet ze ook. “Ellen van der Scheer heeft er bijvoorbeeld bewust voor gekozen minder intensief met handbal bezig te zijn en stopte daarom destijds bij Dalfsen. Dat is iets waar we rekening mee moeten houden.”
De selectie
Voorwaarts leunt al jaren op nagenoeg dezelfde, sterke lichting. Het verschil met het tweede team, dat vier klassen lager uitkomt, is flink. Opbouwster Koers is zich bewust van die kwetsbaarheid. “Ieder seizoen stoppen er misschien een of twee speelsters. Dat is prima op te vangen. Talentvolle jeugdspeelsters trainen en spelen al met ons mee. Maar onze selectie is inderdaad smal.” Dat er versterking van buitenaf moet komen, lijkt onafwendbaar. “Daar zijn we nu nog niet mee bezig,” kan Alferink daarover zeggen. “We zijn heel erg van de eigen kweek, maar ik denk niet dat we er onderuit kunnen.”
De accommodatie
In sporthal de Jachtlust is het gebruik van hars nu niet toegestaan. Daarmee is Voorwaarts de enige ploeg in de eerste divisie die zijn thuiswedstrijden zonder plak aan de vingers speelt. Ondenkbaar in de eredivisie. “Volgend seizoen zijn we verplicht met hars te spelen, ook als we niet promoveren,” weet Alferink. “We willen het handbal graag in Twello houden. We zijn in goede onderhandelingen met de gemeente en de stichting waar de Jachtlust onder valt. Het is nog niet definitief, maar het ziet er gunstig uit.” Koers is daar blij mee. “Nu moeten we ons elke week aanpassen: thuis zonder hars; uit met. Het is fijn als dat omschakelen niet meer nodig is.”
De trainer
Scheidend trainster Helma Meijerman sluit straks een uitermate succesvolle periode in Twello af. Onder haar leiding promoveerde Voorwaarts naar de eerste divisie en nu lijkt ze de ploeg de eredivisie in te loodsen. “Alle lof voor haar. Het is jammer dat ze vertrekt, maar je ontkomt er niet aan,” stelt Alferink nuchter vast. “Over haar opvolger kan ik nog niets zeggen. We zijn met oriënterende gesprekken bezig.”