Gepubliceerd in de Stentor en op deStentor.nl, 23 januari 2022, foto Ronald Hissink
Zijn droom een tophandballer te worden moest hij al vroeg laten varen. Maar zijn drive om de beste te worden, verdween nooit. Deventenaar Tim Bloemen (24) stort zich vol passie op het trainersvak en vertrekt komende zomer naar handbalwalhalla Denemarken om zijn ultieme doel na te streven: de beste van de wereld worden.
De handbalschool in Raalte, daar wilde hij als veertienjarige speler van het Apeldoornse Achilles naartoe. “Het leek me fantastisch, maar m’n vader kapte het gelijk af. Dat gaan we niet doen, zei hij. Te veel gedoe. Dat viel me rauw op m’n dak. Blijkbaar was dat dus niet voor mij weggelegd.” Toen hij een paar jaar later bij de hoofdmacht van Achilles ook geen kans kreeg, besloot hij het over een andere boeg te gooien. Sindsdien richt hij zich volledig op het trainerschap. Schalkhaar, Heeten, Wijhe en Voorwaarts volgden. Nu is hij bezig aan zijn tweede seizoen als hoofdtrainer bij Broekland. “Ik ben ook al een paar jaar trainer bij de handbalschool en sinds kort bij het beachteam U16. Overal leer ik ontzettend veel. Ik heb al veel fouten gemaakt, keuzes gemaakt waarvan ik nu denk: waarom? Maar dat is niet erg, dat neem ik allemaal mee als bagage. Het maakt me beter.”
Droom
Want Bloemen heeft een helder doel voor ogen: de beste van de wereld worden. “Dat klinkt misschien popiejopie, maar zo bedoel ik het niet. Ik hoef ook niet een of andere prijs te winnen. Ik doe het niet voor de aandacht. Ik wil jonge handbalsters helpen hun droom waar te maken. De droom die ikzelf ook had. Als ik vertrek bij een club hoop ik dat de speelsters zeggen dat ze ontzettend veel van me geleerd hebben. Dát wil ik bereiken. Of ik de beste ben, kan ik pas aan het einde van mijn carrière zeggen.”
De gedreven Bloemen pakt alle kansen die hij krijgt met beide handen aan. En anders creëert hij ze zelf wel. “In Denemarken is handbal enorm groot. De sfeer en entourage zijn er prachtig mooi. Hoe vet zou het zijn als ik daar aan de bak kan? Toen ik hoorde dat er in Denemarken handbalacademies zijn voor trainers wist ik dat ik daarnaartoe moest.” Na een paar gesprekken was het geregeld. “Het was alleen nog wachten op het juiste moment. Dat is dit jaar. In mei ben ik klaar met mijn studie Sportkunde in Zwolle en dan houdt niets me meer tegen.”
In Denemarken, de nummer drie van het afgelopen WK en het land waar onder meer Estavana Polman en Lois Abbingh competitie spelen, gaat Bloemen bij topclub Herning-Ikast een jaar lang op de campus wonen en fulltime werken aan zijn ontwikkeling als trainer en coach. “Je kunt het zien als een soort minor, een hogeschool voor handbaltrainers en -coaches. Ik volg allerlei vakken en krijg een seizoen lang een team onder mijn hoede.”
Lastige taal
Er is nog wel één hobbel die Bloemen moet nemen voor hij definitief naar het Scandinavische land kan afreizen. “De enige eis om te starten is dat ik Deens kan. Ik ben iedere dag hard aan het leren, maar het is een lastige taal om te spreken en te verstaan. Maar ook dat gaat goedkomen. Dit avontuur laat ik niet schieten. Hoe het uitpakt, weet ik niet, maar ik weet wel dat ik later als ik tachtig ben niet wil denken: had ik maar … Dat gaat me niet gebeuren.”