Gepubliceerd in Welkom in Wesepe (magazine), mei 2022, foto Berly Damman

Suana Tahapary en Patrick Gelling verhuisden begin 2021 van de Deventer binnenstad naar een woning aan de Veldwachter in Wesepe. Dankzij de rust, de vriendelijke mensen en hun huis met ruime tuin zijn ze helemaal op hun plek. “Hier gaan we samen oud worden.”

Het begon Suana Tahapary steeds meer te storen. Als ze na haar werk als accountmanager terug naar huis keerde, was het altijd weer zoeken naar een plekje waar ze haar auto kwijt kon. “We woonden in Deventer aan de Oude Holterweg, vlak bij het stadion van Go Ahead Eagles. Een eigen parkeerplaats hadden we daar niet. Ook de gehorigheid stond me tegen. Die scooters constant! En ons tuintje van vijf bij acht, wat daar nog relatief groot was, was omsloten door schuttingen. Niet echt gezellig.” Haar vriend Patrick Gelling valt haar bij: “Ik heb hectiek in mijn werk voor de politie en dat vind ik fijn. Maar als ik thuiskom wil ik rust. Ik wil niet altijd die sirenes om me heen horen.”

Met die wensen in het achterhoofd ging het stel op zoek naar een nieuwe woning. Die vonden ze aan de Veldwachter in Wesepe. “We wilden wel de stad uit, maar niet op te grote afstand. Toen ik op Funda deze kavel tegenkwam, heb ik ons direct ingeschreven, nog voordat ik overlegd had met Patrick”, vertelt Suana. “Zoals het altijd gaat”, lacht Patrick. “We hebben daarna samen de kavel en plek goed bekeken: lekker rustig, in een normale wijk en veel huis voor je geld. We waren heel blij toen we de kavel toegewezen kregen.”

Getekend

Patrick werkt als politieagent in de noodhulp van de gemeente Deventer, ook wel de afdeling incidentenafhandeling genoemd. Daarvoor was hij jarenlang beroepsmilitair en is hij onder meer op uitzending geweest naar Irak. “Ik ben door mijn werk getekend”, vertelt hij. “In Irak heb ik de andere, negatieve kant van de mensen gezien. Ook in Deventer krijg ik door mijn politiewerk vooral de slechte kanten van de stad mee: de rotzooi, de criminelen, het asociale gedrag. Maar Deventer is absoluut ook een mooie stad om in te werken.”

Door zijn ervaringen denkt hij erg zwart-wit over mensen, merkt Patrick zelf op. Suana herkent dat in haar vriend: “Patrick heeft snel zijn oordeel klaar, terwijl ik denk: leer die persoon eens kennen. Hij is snel achterdochtig, ik ben een stuk naïever.”

Ons kent ons

Patricks geboortegrond ligt in het Groningse dorp Sellingen. “De mentaliteit daar is vergelijkbaar met die in Wesepe. Daar kon je met een gerust hart je achterdeur openlaten, zoals dat hier in Wesepe ook kan”, vertelt hij. “En je groet iedereen op straat, of je de ander nou kent of niet.”

Suana, kleindochter van een Molukse KNIL-soldaat, is geboren en getogen in Deventer. “Ik heb mijn hele leven in Deventer gewoond en genoot volop van de mooie dingen van de stad: de winkels, de bioscoop, de markt. Ik ga er nog graag af en toe naar terug. Dat is maar een klein stukje vanuit Wesepe. Vooral voor de geweldige evenementen, zoals Deventer op Stelten en de Boekenmarkt, pak ik graag de auto.”

De sociale controle in Wesepe is groot, hebben de twee gemerkt. Dat kan een benauwend effect hebben, maar zo ervaren ze dat niet. Patrick: “Hier heerst echt ons kent ons. Ik ben dat gewend van vroeger en vind het juist fijn. De vriendelijke mensen en de gemoedelijkheid maken het wonen in Wesepe voor mij prettig. Suana kent de meeste mensen hier zelfs al bij naam. Ze weet precies wie wie is en van wie ze familie zijn.” Suana: “Dat dorpse vind ik erg leuk. Het grappige is dat ik zelfs mensen van vroeger hier tegenkom. Zo trof ik iemand waar ik in het verleden mee heb paardgereden en ik heb nog wel meer bekende gezichten gezien. Een betovergrootmoeder van mij blijkt hier op de begraafplaats te liggen.”

Groepsreis

Suana en Patrick zijn de ouders van Wes en de onlangs geboren XXX. Met zijn ex-vrouw heeft Patrick dochter Merel. Suana: “Wes gaat dit schooljaar naar groep 3. Dat wordt zijn tweede jaar op de A. Bosschool. Ik ben zo trots op hem. Het is zo knap om te zien hoe hij omgaat met de veranderingen van de verhuizing en hoe hij al vriendjes heeft gemaakt. Hij speelt veel op straat met kinderen uit de buurt. Hij wordt hier echt een buitenkind.” Patrick: “Merel is om de week een weekend bij ons in Wesepe. De andere dagen is ze bij haar moeder. Voordat ik Suana leerde kennen woonde ik in Assen. Na de scheiding verhuisde ik naar Meppel.”

Sinds de zomer van 2013 zijn Suana en Patrick een stel. Mét dank aan Rob uit Limburg. Suana: “Ik had geen relatie, maar wilde wel graag op vakantie. Samen met een vriend ging ik daarom mee met een groepsreis naar Portugal. In het vliegtuig ontmoette ik Rob, een jongen uit Limburg. Met hem zou ik de volgende ochtend samen ontbijten.” Patrick: “Ik deed dezelfde reis, maar wel in mijn eentje. Ik kwam bij een onbekende op de kamer te liggen: dat bleek diezelfde Rob te zijn. Ik ging met hem mee om Suana op te halen voor het ontbijt.” De vonk sloeg direct over. Suana: “Ik weet niet hoe het was gelopen als we Rob uit Limburg niet hadden ontmoet. We zijn een paar jaar later nog op zijn huwelijk geweest.”

Levensloopbestendig

Patrick en Suana wonen nog maar kort in Wesepe, maar zien zichzelf niet snel weer vertrekken. Suana: “Dit is het huis waarin we oud gaan worden. De woning is levensloopbestendig en duurzaam gebouwd. Zo hebben we zonnepanelen op het dak liggen en vangen we regenwater op voor gebruik in de wc en wasmachine.” Ook Patrick ziet zijn toekomst in Wesepe: “Ik heb in mijn leven op veel verschillende plaatsen gewoond en ben niet verknocht aan een bepaalde plek. Maar ik ben zeker niet van plan hier weg te gaan. Deze woning is echt ons gezamenlijke plekje. Hier heb ik rust en structuur gevonden.”